مگه ميشه يادم نـباشه تمام خاطراتمون؟
مگه ميشه از ياد ببرم اون حرفامون وكارامون-نامه هامون- قرارامون؟
مگه ميشه يادم نباشه ميومدم تو كوچتون
رد ميشدم ميديدمت بعدا ميرفتم خونمون؟
مگه ميشه ازياد ببرم روزايي كه باتو بودم
مگه ميشه من يادم بره حرفايي كه بهت زدم
آره هنوز به يادمه كه بت ميگفتم تو بزار
تا من بيام بردارمش نامه هاتو به زير در
ميومدم ميبردمش بعدا ميگفتي خاك توسر
يكي مياد ميبينتت برام ميشي تو دردسر
آره هنوز به ياد دارم اولين بار كه ديدمت
پيش خودم گفتم يعني ميشه بازم ببينمت؟
مگه ميشه فراموش بكنم اون اولين قرارمون؟
مگه ميشه از ياد ببرم اون روزِ بارونيو خوب؟
مگه ميشه زنده باشم ولي به يادت نباشم؟
مگه ميشه من تو فكر باشم ولي به فكرت نباشم؟
مگه ميشه چشماتو يادم بياد
ولي هيچ اشكي به چشم من نياد
مگه ميشه خنده هات يادم بياد
ولي حسرتي به رو دلم نياد
مگه ميشه كه برم اون عكساتو پاره كنم
اگه اينطوري بشه ديگه چيو چاره كنم؟
مگه ميشه كه دلم براي تو تنگ نشه
مگه ميشه كه صدات تو گوش من بند بشه؟
مگه ميشه از ياد ببرم اون جمله ی دوستت دارم
مگه ميشه از ياد ببرم هديه اي كه دادي بمن؟
مگه ميشه كه يادم بره اون همه احساس قشنگ
مگه فراموشم ميشه رفتنتو ، غمگينيه اين دله تنگ؟
مگه ميشه؟؟؟؟؟؟؟مگه ميشه؟؟
مگه میشه یه پرنده بمونه بی آب و دونه
مگه میشه که قناری توی بغض آواز بخونه
اگه تو بری زپیشم من همون قناری میشم
که تو بغض و گریه هاشم میگه می خوام با تو باشم
مگه میشه که ستاره توی آسمون نباشه
یا گلی به خاطراتم عطر یاد تو نپاشه
اگه تو بری زپیشم من همون ستاره میشم
که تو هفتا آسمونم نمی خوام بی تو بمونم
مگه میشه ماهی یارو بگیریم از آب چشمه
یا گلای باغ عشقو بذاریم یه عمری تشنه
اگه تو بری زپیشم من همون ماهیه میشم
که بدون آب و دریا میمیرم بی کس و تنها
مگه میشه گلدونا رو بذاریم تو حسرت آب
یا شب قشنگ عاشق بمونه بی نور مهتاب
اگه تو بری زپیشم من همون گلدونه میشم
که واسه یه قطره آب میکشم حسرت توی خواب
مگه میشه یه پرنده بمونه بی آب و دونه
مگه میشه که قناری توی بغض آواز بخونه
اگه تو بری زپیشم من همون قناری میشم
که تو بغض و گریه هاشم میگه می خوام با تو باشم
مگه میشه که ستاره توی آسمون نباشه
یا گلی به خاطراتم عطر یاد تو نپاشه
اگه تو بری زپیشم من همون ستاره میشم
که تو هفتا آسمونم نمی خوام بی تو بمونم
سبکِ شعرامو چشای تو عوض کرده ببین
دارم هـر رووز غزلــــ میگم و عاشق میشم
وزنِ شعرام رویِ لبخندِ تو تنظیم شده
دارم از ســرووودنِ مرثیه فارق میشم
منُ این خلوتُ این قلم فقط فکر توایم
واسه تفسیر تو واژه ها دارن کم میارن
بهترین دلیلِ شاعر شدنم ؛ بدونِ تو
بیتا نصفه نیمه میشنُ ؛ یه چیزی کم دارن
***
تویِ آسمون شب رنگِ موهات
باید امشب یه ستاره بچینم
اونقَدَر هی تو رو تکرار کنم
که توی خواب و خیالم ببینم
توی ساحل چشات قدم زدم
کنار موجای تب دارِ نگات
مگه میشه از تو شعری ننوشت؟
مگه میشه نَمونه چشمی به رات
***
شوق من هر شب و هر لحظه نوشتن از توه
تو که روو لبِ تمـــومه واژه ها جا داری
تو که بـــــند بـــــــــندِ این ترانه رو میفهمی
تو قشنگ ترین نگاهو توی دنیا داری
با یه لبخــند همیشـــه منو مهمونم کن
بیا پیش این دلِ دربه دری که تنهاست
مینویسم توی شعرام که بدونه حافظم
منزل آن مه عاشق کش عیار اینجاست
" مریم جعفرزاده "